Παγκόσμια Ημέρα Νερού. 22 Μαρτίου 2014
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Με το σύνθημα “Μην σπαταλάς το νερό σήμερα, για να μην το στερηθείς αύριο”, καθιερώθηκε ως ημέρα υπενθύμισης της σημασίας του νερού για το μέλλον της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως ημέρα κοινωνικού προβληματισμού.
«Το νερό είναι ο πολυτιμότερος φυσικός μας πόρος. Σήμερα, η συνεργασία για την συνετή του χρήση, είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ»
Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν
Μία ημέρα που όλοι στις βρύσες μας το χρησιμοποιήσαμε! Το θεωρήσαμε ως δεδομένο, ως υπαρκτό για τις ανθρώπινες δραστηριότητές μας. Η έλλειψή του όμως έστω και για μια ημέρα, θα βοηθούσε την σκέψη μας να φθάσει στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει τόσο η χώρα μας όσο και ολόκληρη η ανθρωπότητα. Το νερό είναι ένα αγαθό που φαίνεται ότι η φύση θα μας το δίνει όλο και σε λιγότερες ποσότητες, γι’ αυτό επιβάλλεται να το χρησιμοποιούμε σωστά, να περιορίσουμε την σπατάλη του ως καταναλωτές.
Από την άλλη μεριά οι φορείς διαχείρισης πρέπει να σχεδιάσουν το μέλλον, αφού πρώτα καταγράψουν το σήμερα που δυστυχώς στην χώρα μας δεν είναι αποτυπωμένο, δεν είναι «ακριβώς». Δεν γνωρίζουμε τι ποσότητες νερού έχουμε στην περιοχή μας και στην χώρα μας. Τρία Υπουργεία εμπλέκονται, αμέτρητες υπηρεσίες με διαφορετικές αντιλήψεις και κατ’ επέκταση ενέργειες και πράξεις. Στον νομό μας η καταγραφή του υδάτινου δυναμικού είναι το σημείο «μηδέν» και μάλλον δεν φαίνεται να το πλησιάζουμε. Πως είναι δυνατόν να διαχειριστούμε το
84% της χρήσης του νερού για άρδευση – γεωργία όταν δεν γνωρίζουμε τα αυτονόητα:
1) Τον αριθμό και την θέση των υδρογεωτρήσεων
2) Τις ποσότητες του αντλούμενου νερού
3) Την χημική του σύσταση και
4) Τα βάθη των λεκανών άντλησής τους
Το πρόβλημα διαιωνίζεται αφού τις περισσότερες φορές τα μέτρα που επιλύονται αποσκοπούν μόνο στην εξασφάλιση περισσότερου νερού χωρίς παράλληλα να αντιμετωπίζουν την ποιότητα και την σπατάλη.
Οι φιλότιμες προσπάθειες των διαχειριστών του πόσιμου νερού – σε ποσοστό 14% περίπου – στην χώρα μας, ειδικά δε των Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) δεν μπορούν να λύσουν το συνολικό ζήτημα έλλειψης – υποβάθμισης των νερών, παρ’ όλο που τα τελευταία χρόνια:
1) Έχουν καταγράψει τις εγκαταστάσεις τους (δίκτυα, γεωτρήσεις, δεξαμενές, κτλ).
2) Χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες ειδικά δε για τον έλεγχο της ροής του νερού ή των απώλειών του
3) Βελτιώνουν τα δίκτυά τους.
4) Ελέγχουν συστηματικά την ποιότητα του πόσιμου νερού και
5) Ευαισθητοποιούν την κοινή γνώμη για την ορθολογική του χρήση.
Οι ΔΕΥΑ και τα στελέχη των, αποτελούν σήμερα ένα φωτεινό παράδειγμα γνώσης,εμπειρίας και διαχείρισης στα ζητήματα του νερού και η πολιτεία θα μπορούσε να συνεργαστεί περισσότερο ουσιαστικά μαζί τους, μέσω της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων με πολιτική, πρόγραμμα και έργα και όχι με πρόστιμα.
Συνεργασίες καθημερινά σε τοπικό, περιφερειακό, ή ακόμα και σε κεντρικό επίπεδο με όραμα , σχέδιο και πράξεις, ώστε να κερδίσουμε μια λέξη χαμένη στο παρελθόν, την ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ανάμεσά μας, για το χρέος μας απέναντι στην ζωή των παιδιών μας.